Długopis MORPHY M1

Długopis MORPHY to jedyny w swoim rodzaju długopis, który powinien posiadać każdy szanujący siebie szachista, od zwykłego amatora po profesjonalistę. Produkt ten został stworzony właśnie z myślą o wszystkich pasjonatach i entuzjastów królewskiej gry, aby mogli cieszyć się przyjemnością, wynikającą z prowadzenia szachowej rozgrywki.

Od teraz zapis prowadzenia przebiegu partii na blankietach będzie wyglądał dla was o wiele inaczej, gdy pomyślicie, że przy szachownicy, obok figurek, trzymacie w dłoni niepowtarzalny długopis z cytatem samego Mistrza Świata lub innego słynnego, szachowego mistrza Jesteśmy przekonani, że za każdym razem, gdy go przeczytacie, będzie dodawał wam nie tylko motywacji do gry, ale też wiary i pewności siebie.

Paul Morphy to amerykański geniusz szachowy, który w latach 1858 – 1860 był uważany za nieoficjalnego mistrza świata, ponieważ żaden gracz nie potrafił go pokonać w pojedynku przy planszy. Jako młody chłopiec przypatrywał się partiom swego wuja, a niekiedy także korygował jego ruchy. I tak to właśnie się zaczęło. W wieku 20 lat, po ukończeniu studiów, wziął udział w I Amerykańskim Kongresie Szachowym w 1857 roku. W finale zmierzył się z niemieckim szachistą, Louisem Paulsenem, który pokonał w dość wysokim stosunku punktowym. Dalsza część kariery to pasmo zdumiewających zwycięstw Morphy’ego. Wyruszył do Europy, by zmierzyć się z najlepszymi mistrzami Starego Kontynentu. W pokonanym boju zostawił takich znamienitych mistrzów jak Samuel Boden, Thomas Barnes, Henry Bird, czy Johann Lowenthal. Podbój Paryża i francuskich czempionów tylko zwiększył jego sławę i rozpoznawalność. W 1858 roku stoczył swój najważniejszy mecz w karierze szachowej – grał z samym Adolfem Anderssenem, profesorem matematyki z Wrocławia, który wygrał Turniej Londyński w 1851 roku. Morphy, pokazując swoją wyższość sztuki szachowej, wygrał 7 partii i cały mecz, przegrywając zaledwie 2 pojedynki.

Morphy urządzał też pokazy gry jednoczesnej ,,na ślepo”. Najsłynniejszy jego występ odbył się w słynnej kawiarni szachowej Cafe de la Regence w Paryżu przeciwko 8 szachistom.

Po powrocie do USA, przyjęty jak bohater narodowy ze wszelkimi honorami. A tego wszystkiego dokonał mając niespełna 25 lat.