Długopis TARTAKOWER to jedyny w swoim rodzaju długopis, który powinien posiadać każdy szanujący siebie szachista, od zwykłego amatora po profesjonalistę. Produkt ten został stworzony właśnie z myślą o wszystkich pasjonatach i entuzjastów królewskiej gry, aby mogli cieszyć się przyjemnością, wynikającą z prowadzenia szachowej rozgrywki.

Od teraz zapis prowadzenia przebiegu partii na blankietach będzie wyglądał dla was o wiele inaczej, gdy pomyślicie, że przy szachownicy, obok figurek, trzymacie w dłoni niepowtarzalny długopis z cytatem samego Mistrza Świata lub innego słynnego, szachowego mistrza Jesteśmy przekonani, że za każdym razem, gdy go przeczytacie, będzie dodawał wam nie tylko motywacji do gry, ale też wiary i pewności siebie.

Ksawery Tartakower był czołowym, polskim szachistą okresu dwudziestolecia międzywojennego. Swój pierwszy szachowy sukces uzyskał na turnieju w Norymberdze w 1906 roku. I chociaż słabo znał język polski (urodził w Rostowie nad Donem), a w czasie I wojny światowej, walczył w mundurze Austro- Węgier, po odzyskaniu przez Polskę niepodległości przyjął jej obywatelstwo.

Był postacią bardzo lubianą i szanowaną w środowisku szachistów, był uważany za ,,chodzącą encyklopedię szachową”, znał mnóstwo anegdot i był autorem częstych powiedzonek szachowych, które sam wymyślał. W 1924 roku opublikował swoją najważniejszą książkę szachową, która szybko stała się fundamentem do rozpowszechniania się nowego trendu w szachach, jakim był styl hipermodernistyczny. Obok takich mistrzów, jak Nimzowitsch, Reti i Grunfeld, zapoczątkowali nowy rozdział w historii szachów, występując niejako naprzeciw klasycznemu podejściu do gry w szachy, które postulował przez lata niemiecki mistrz, Siegbert Tarrasch.

Tartakower przez cały okres międzywojnia często uczestniczył w turniejach światowej czołówki. Był zapraszany do gry w prestiżowych rozgrywkach i niekiedy zajmował bardzo wysokie miejsca. Dwukrotnie zdobył tytuł Mistrza Polski w szachach (w 1935 roku i 1936 roku), reprezentował Polskę na olimpiadach szachowych, a podczas III Olimpiady Szachowej w Hamburgu w 1930 roku walnie przyczynił się do zdobycia złotego medalu w rozgrywkach drużynowych. Był to największy sukces polskich szachów w okresie międzywojennym!

Po II wojnie światowej, Tartakower osiadł we Francji, gdzie mieszkał aż do śmierci.